خبر هایی از دنیایی بازیگران

بیوگرافی شهره سلطانی

با مجموعه ماندگار روزی روزگاری (امرالله احمدجو) به شهرت رسید. و در چند مجموعه، موفق ظاهر شد و به عنوان یک بازیگر توانای تلویزیونی به محبوبیت رسید. اما در سنیما به هیچ وجه موفق نبود. حتی در فیلم قرمز (فریدون جیرانی).
اما بازی زیبای او در یک قسمت از مجموعه خانه سبز (بیژن بیرنگ، مسعود رسام) و همچنین در یک قسمت از مجموعه همسایه ها (محمدحسین لطیفی) از او چهره ای محبوب ساخت.

نام اصلی: شهره

نام خانوادگی اصلی: سلطانی

سمت (در بخش های): بازیگران،

......................................

تاریخ تولد: 1348

محل تولد: بجنورد

ملیت: ایران

......................................

مدرک تحصیلی: لیسانس موسیقی

بیوگرافی

فارغ التحصیل موسیقی از دانشگاه آزاد.

شروع فعالیت در تاتر با نمایش گلدونه خانوم در سال 1366.

شروع فعالیت در تلویزیون در سال 1369.

شروع فعالیت سینمایی با بازی در فیلم سه مرد عامی (سیامک شایقی) در سال 1372.

با مجموعه ماندگار روزی روزگاری (امرالله احمدجو) به شهرت رسید. و در چند مجموعه، موفق ظاهر شد و به عنوان یک بازیگر توانای تلویزیونی به محبوبیت رسید. اما در سنیما به هیچ وجه موفق نبود. حتی در فیلم قرمز (فریدون جیرانی).

اما بازی زیبای او در یک قسمت از مجموعه خانه سبز (بیژن بیرنگ، مسعود رسام) و همچنین در یک قسمت از مجموعه همسایه ها (محمدحسین لطیفی) از او چهره ای محبوب ساخت.

برنده جایزه بهترین نمایش نامه نویس از پانزدهمین جشنواره تاتر فجر برای بازی در نمایش شعبده و طلسم.

بخشی از فیلم شناسی:

1382  این زن حرف نمی زند ( احمد امینی )  [بازیگر]

1377  قرمز ( فریدون جیرانی )  [بازیگر]

1374  توطئه ( علی قوی تن )  [بازیگر]

1372  عبور از تله ( غلامرضا رمضانی )  [بازیگر]

بیشترین همکاری های شهره سلطانی با

>>  کتایون ریاحی (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  محمدرضا فروتن (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  لاله اسکندری (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  کمند امیرسلیمانی (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  امین تارخ (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  هدیه تهرانی (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  شهاب حسینی (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  ماندانا اصلانی (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  پری امیرحمزه (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  ابراهیم آبادی (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  اصغر آبگون (صدا،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  پرویز آبنار (صدا،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  احمد آقالو (بازیگران،دوبله،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  آرش اختری راد (عکس،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  فرهاد ارجمندی (صدا،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  بهمن اردلان (صدا،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  رضا اردلان (تدوین،صدا،موسیقی،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  حبیب اسماعیلی (بازیگران،تهیه و تولید،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  روح الله امامی (تدوین،عنوان بندی،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  نوشابه امیری (دوبله،فیلمنامه،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  احمد امینی (تدوین،صحنه و لباس،فیلمنامه،کارگردانی،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  بهرام بدخشانی (فیلمبرداری،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  بابک برزویه (بازیگران،عکس،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  علی اکبر بهادری (بازیگران،چهره پردازی،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  مسعود بهنام (صدا،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  بابک بیات (موسیقی،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  حسن پویا (تهیه و تولید،فیلمبرداری،فیلمنامه،موسیقی،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  سعید پیردوست (بازیگران،کارگردانی،موسیقی،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  سیامک تقی پور (صحنه و لباس،فیلمنامه،کارگردانی،) (در 1 فیلم ) ==>

>>  فرهاد جم (بازیگران،) (در 1 فیلم ) ==>

در ابتدا از مدیریت وبلاگ تشکر می کنم بابت دعوت گرمشان 

دوست عزیز و نادیده من جناب آقای دهقانی سوالاتی را در مورد این یادداشت از من پرسیده بودند که تصور می کنم قبل از پاسخ دادن بد نیست یک بار یادداشت یکجا در این پست بگذارم:  

من فیلم را 2 بار دیدم و سعی می کنم برداشی را که خودم از فیلم کردم را با نقدهایی که در مورد فیلم خواندم تلفیق کنم البته قبول بفرمایید که درک فیلم مشکل است (اسامی و نام کاراکتر ها را از سایت www.imdb.com وام گرفتم)

من شخصا زیاد به این فکر نمی کنم که آیا شخصیت های روایت شده Laura Dern (Nikki / Sue) در فیلم واقعی هستند یا اصلا وجود خارجی دارند یا نه. آنها تجسم ذهنی ساده دختر محبوس در اتاق هستند (Karolina Gruszka / Lost Girl) به نظر من تنها کاراکتر واقعی فیلم همان Lost Girl است که در یک اتاق ظاهرا زندانی شده و هنگام نگاه کردن به فیلمی که بازیگر اصلی آن Laura Dern است گریه می کند (البته در تصویری که دخترک نگاه می کند یک صحنه تاتر به ظاهر کمدی نشان داده می شود که بازیگران لباس خرگوش به تن کرده اند و روی تصویر صدای قهقه های نامناسب و بی جا پخش می شود)

با توجه به مساله ادای بدهی که چند بار در طول فیلم بیان می شود حدس می زنم آن اتاق سمبل زندان است برای دختر یا اینکه دخترک قبلا مرده (مثل فیلم قبلی لینچ Mulholland Drive )  و اتاق سمبل برزخ می باشد

فکر می کنم دختر قبلا فاحشه بوده و احتمالا فیلمی که نگاه می کند در باره آینده ای است که با رد یا قبول شغل فاحشه گری برای او متصور است در هر صورت دختر فکر می کند با دانستن آینده همانطور که پیرزن مرموز ابتدای فیلم اشاره می کند زندگی خود را تغییر دهد ولی مشکل بزرگ این است که به علتی که معلوم نیست (شاید یک شوک عصبی به علت شغلی که داشته) دختر به فراموشی دچار شده و نمی تواند حقیقت را از درون ذهن خود بیرون بکشد.

در ادامه می خواهم فیلم را به 3 قسمت یک ساعته تقسیم کنم:

یک ساعت اول فیلم مربوط به رویای هالیوود می شود ( همانطور که در Mulholland Drive دیده شد) در جایی که یک هنرپیشه زن معروف که با یک مرد حسود و فوق العاده ثروتمند ازدواج کرده است تصمیم می گیرد در یک فیلم که بر اساس یک داستان عامیانه لهستانی است که مخلوطی از واقعیت داستان و خیال است ایفای نقش کند. طی فیلمسازی هنرپیشه زن Nikki عاشق همکار هنرپیشه خود Devon Berk (Justin Theroux) که مردی بدنام و زنباره است می شود و این مساله باعث می شود که زندگی آنها تبدیل به تیتر اول شایعات رسوا روز شود (بهترین چیز در امور عشقی دخترک (Lost Girl) – در ذهن خودش- این است که بتواند یک مرد پولدار را راضی کند که به خاطر او به زنش خیانت کند)

فیلم Inland Empire در یک ساعت دوم خود تبدیل به یک کابوس می شود. Dern در یک خانه معمولی در نقش Susan Blue که در حقیقت نقش Nikki در فیلم است زندگی می کند و شوهرش یک مرد بسیار ساده و معمولی است که در فیلم سس گوجه فرنگی را بر روی پیراهن خود می ریزد و در همین حال Dern برای یک مرد ثروتمند به نام Billy Side که شخصیت Theroux در قفیلم است کار میکند. در عین حال Billy  با Doris (Julia Ormond) ازدواج کرده است

Theroux یک بار دیگر Dern را اغوا می کند اما اینبار دخترک (Lost Girl) چیزهای بیشتری به یاد می اورد.

Sue ، Doris  را در خانه Bill می بیند و از دیدن او شوکه می شود چون تصور می کرده که خودش Doris را کشته است ( همدستی یا ارتکاب به قتل گناهیست که دخترک به خاطر آن زندانی شده).

داستان Sue و Billy در حقیقت بازتابی از ذهنیت دخترک است درآن هنگام که در لهستان همسر یک مرد حسود لهستانی است که حاملگی مشکوکی را برای دختر متصور می باشد در هر صورت شوهر حسود معشوق دخترک را می کشد در حالی که دخترک فکر می کند خودش همسر حسود معشوقش را با پیچ گوشتی کشته. شوهر پس از کتک زدن دختر که موجب سقط جنین می شود وی را ترک می کند.

در یک ساعت سوم (پایانی) Dern به یک فاحشه بدون نام و پست تبدیل می شود که با مردی که گفته می تواند به او کمک کند صحبت می کند. او احتمالا تکیه گاهی است برای Dern  که به او اجازه می دهد اتفاقات و اصوات را به صورت حقیقی احساس کند یا شاید هم واقعا یک دربان ساده باشد ولی به نظر من در اینجا آنچه اهمیت دارد که Inland Empire را به یک فیلم خوب تبدیل می کند در حقیقت کلکسیونی از اجرای عالی Dern هست که هر چیز بد دیگری را در فیلم کم رنگ می کند. Dern  در جز به جز صحنه ها - انگار که هیپنوتیزم شده باشد – چنان تاثیری بر ذهن بیننده می گذارد که مدتها باقی خواهد ماند.

در ادامه Dern  را کماکان در نقش یک فاحشه پست در خیابان های هالیوود میبینیم. او تمام دلایلی را که باعث شده وی به اینجا برسد را پس میزند و خود را سزاوار کشته شدن به دست زنی می داند که خود Dern باعث بدبختی وی شده است.

پی بردن به چیزهایی که از دست رفته و احساس پشیمانی برای آنها به دخترک کمک می کند که مرگ خود را قبول کند.

مرگ Sue در فیلم نمایانگر تمام شدن زندگی دنیوی دخترک است و همچنین به وجود آمدن زندگی جدیدی در قالب شخصیت Nikki  

Nikki اقدام به کشتن Phantom (Krzysztof Majchrzek) می کند – Phantom سمبل کسی یا چیزی است که دختر را از یک شخصیت واقعی دور میکند و وی را تبدیل به Lost Girl می کند ( مثلا Pimp دختر) بدین گونه با کشته شدن Phantom به بازیگران با لباس خرگوش اجازه داده می شود که بتوانند از جعبه خارج شوند و صحبت کنند همچنین Lost Girl هم از اتاق نجات پیدا میکند و به تلویزیون می رود جایی که Dern – که اکنون سمبل آزادی و نجات وی می باشد- با یک بوسه زندگی دوباره ای به دخترک میدهد Dern از صحنه محو می شود چون راه رهایی دخترک را هموار کرده و دیگر احتیاجی به او نیست

سوالی که مطرح شده در مورد حقیقت است متن سوال به صورت زیر می باشد: 

" یعنی شما معتقدید واقعیت آن چیزی است که ما در یک ساعت پایانی فیلم شاهدش هستیم و یک ساعت اول در واقع خیالات زن نقش اصلی است؟
در اینصورت نقش آن زن همسایه پیشگو که در قسمت اول به خانه اش می آید چیست؟ چرا می گوید تو فردا درست آنجا نشسته ای؟" 

همانطور که می دانید در Inland Empire  در واقع ما با یک طرح هنری سورئال-اکسپرسیون مواجه هستیم و اصولا پرسش از حقیقت یا واقعیت در این مکاتب یک امر نشدنی است اگر به خاطر بیاورید در سکانس پایانی فیلم Mulholland Drive لینچ دقیقا به همین مساله اشاره میکند  

" هیچ گروهی -Band -نیست ... " (با صحنه پردازی سورئال و نورپردازی اکسپرسیون) 

اما اینکه در طول یک ساعت اول، فیلم چه چیزی را روایت می کند پاسخ شخصی من تصورات ذهنی دخترک محبوس (Lost Girl) است همانطور که قبلا گفتم Dern در حقیقت تصور دخترک از خودش است. اما در مورد پیرزن مرموز (که Lynch اصرار عجیبی برای استفاده از این شخصیت در فیلم هایش دارد) به نظر من نمادی از آینده نگری در ذهن مغشوش و بدون زمان دخترک است. 

"در هر صورت دختر فکر می کند با دانستن آینده همانطور که پیرزن مرموز ابتد ای فیلم اشاره می کند زندگی خود را تغییر دهد"  

نمی دانم چقدر توانستم به سوال جواب درست و کافی بدهم. اگر ابهامی در مورد فیلم هست خوشحال میشوم با من در میان بگذارید (اگر جواب را بلد باشم حتما خدمتتان عرض خواهم کرد)

نمایی از فیلم راشومون

راشومون نام این معبد مخروبه است.

بیش از سی و چند فیلم در بخش فرهنگی هنری خانه ما آماده اکرانند.

ولی این هیچ منافاتی ندارد با این‌که  وقتی به بخش فرهنگی هنری شهر، یعنی سی دی فروش های کنار پیاده‌رو، عرضه کننده اکران روز نیویورک می‌رسی، چمباتمه نزنی و توی کارتون آنان شروع به ورق زدن نکنی و با انتخاب ده سی دی که یکی هم جایزه میگیری، و می شود یازده سی دی از جایت بلند نشوی.

به خانه می آیی و تو می مانی و بیش از چهل و چند تا فیلم آماده اکران.

....... امروز باید مسیرم را کج کنم. چون توی آن کارتون هنوز بودند فیلم‌هایی که می‌خواستم. فیلم‌هایی که دکوپاژ شده به یادم هستند. هیچ اشکالی هم ندارد. یک گوشه ای در کنارم باشند، بهتر است. دلیلی ندارد که ببینمشان. دارد؟

مسیرم کج شد. مسیرم را کج کردم. درگوشه‌ای از پیاده‌رویی دیگر، کسی دیگر، با آرشیوی از سینماتک پاریس منتظرم بود. راشومون، آمارکورد، تریستانا، توهم بزرگ، ...........

***

و اما راشومون:

شخصی به قتل می‌رسد. واقعه از دید سه نفر در دادگاه تعریف می‌شود. قاتل؟ همسر مقتول و خود مقتول. در سه شکل مختلف. حتا بیان آن از طرف هیزم شکنی که در ابتدای فیلم جسد را می‌بیند و به پلیس خبر می‌دهد نیز کمکی به حل معما نمی‌کند.

راشومون اولین فیلم کورساوا است که از جانب سینمای آسیا، سینمای ژاپن و آکیراکوروساوا روانه غرب شد. کوروساوایی که به حق یکی از فرزندان خلف سینما در همه دوران‌هاست.

راشومون یک تابلوست. گاه رئال است و گاه نیست. از آن دسته فیلم‌های است که دلت نمی‌خواهد تمام شود. دلت نمی‌خواهد گره پیچیده آن برایت باز شود و نمی شود.

با این که تمامی دست اندرکاران فیلم از بازیگران، در راس آن‌ها توشیرومیفونه کبیر، گرفته تا فیلم بردار و نور پرداز و .... هر کدام در جای خودشان و به بهترین شکلی از عهده این کار برآمده اند ولی در نهایت این سناریو است که تسلط خود را بر همه دیکته می‌کند. سناریویی تو در تو و پیچیده. با دیالوگهایی که این‌جا و آن‌جا بیننده را میخ کوب می‌کند.

نوشتن در باره این فیلم در زمانی که برای بسیاری از خوانندگان آن را ندیده‌اند و نمی‌توانند به دست آورند و ببینند مگر این که حوصله ورق زدن توی کارتون هایی که در بالا نوشتم را طی روزهای مختلف داشته باشند بیهوده است. بیشتر خواستم برای خودم بنویسم. برای خودم که سی و دو سال در انتظار دیدنش بودم.

درست سی و دو سال پیش بود. یار گرمابه و گلستانی آن را دیده بود و برایم از آن گفت. گفت و گفت و گفت و من ماندم و انقلاب اسلامی، که امکان دیدن بسیاری از شاهکارهای دنیای سینما را از من گرفت. هرگز فکر نمی کردم که روزی موفق به دیدن آن شوم. تا اینکه توسط همان یار این کار امکان پذیر شد.

وجدان سینماییم، - این هم یک واژه شخصی است- تا هفته پیش در عذاب بود. با این که یکی دو نقطه تاریک دیگر نیز بر ذهنم سنگینی می‌کنند ولی راشومون از همه بزرگتر بود.

 تا مدتها به آن یکی دو نقطه تاریک، فکر نمی‌کنم.

IMDB-Rashomon